maandag 11 juni 2007

matt pond PA > interview

Van matt pond PA verschijnt binnenkort een ep. Als tussendoortje. Het nieuwe album komt pas in de herfst uit. Hier een e-mail interview met Matt Pond, die even het drukke New York heeft verruild voor New Hampshire. (here in English)

Later deze maand verschijnt de ep If You Want Blood. Vijf nieuwe nummers. Wanneer heb je die geschreven?

Ik heb ze in de afgelopen jaren geschreven, net als die voor Last Light. De meeste nummers kwamen in de zomer rond. Een berg songs. Ik zorg ervoor dat ik me overstelp met mijn eigen muziek.

Ik heb al een aantal nummers gehoord. Het titelnummer en If You Live zijn erg sterk, naar mijn bescheiden mening. Meer dan alleen "iets voor de zomer", toch? Komen ze op de nieuwe plaat?

Nee. Ze moeten op eigen benen staan. De ep is een monster, Last Light is weer een ander dier. Die moeten niet bij elkaar komen - ze zullen elkaar proberen te vernietigen.

Hoe zit het met het titelnummer? Is dat gebaseerd op iets wat in werkelijkheid is gebeurd? Het lijkt erg persoonlijk.

Ik combineer verhalen. Ik laat soms details weg of ik kleur het anders in - maar alles in deze songs heeft plaatsgevonden. Pijnlijk persoonlijk soms. Als ik de woorden zou kunnen mompelen.

De nieuwe cd zou in de lente verschijnen. Dat is vertraagd tot september. Wat was daar de reden voor?

We wilden het niet overhaast doen. En we waren nog niet compleet. Ik was degene die het afblies. Het deed me meer pijn dan iedereen. Ik kan niet tegen wachten. Dat is mijn slechtste eigenschap. Ik heb niet genoeg geduld. Dat heet ook wel ONgeduld. Ja.

Gitarist/pianist Brian Pearl heeft na lange tijd de band verlaten. Waarom?

Um. Ik denk dat dit beter was voor iedereen. Dit is een band waar iedereen gelijk is. Maar ik heb het laatste woord. Ik ben de president... Sommige mensen vinden dat niet altijd leuk. Bovendien: we worden geen miljonairs. We doen dit omdat we ervan houden. Sommige mensen willen meer. En: mensen moeten proberen de dingen te doen waar ze gelukkig van denken te worden. En stoppen met zaken die hen ongelukkig maken. Ik denk dat het zo redelijk is samengevat.

Als ik het goed heb, bestaat matt pond PA nu uit drie personen: Dan Crowell, Steve Jewitt en jij. Of is Dana Feder er nog steeds bij? Ik las op de MySpace-pagina van mpPA het bericht dat jullie voor de band nog twee mensen zoeken. Het gaat om bass, keybords en zang. Is het zo moeilijk om de juiste mensen te vinden?

We touren niet langer met strijkers. Die kant gaan we een beetje op. De rest van de band is nu rond. Een heer genaamd Matthew Daniel Siskin op bass. En een heer genaamd Chris Hansen op keyboards. Eve Miller - de oorspronkelijke celliste - zal ons tijdens enkele concerten vergezellen. Zij is de meester.

Kun je me iets over het nieuwe album Last Light vertellen? Is het totaal anders dan Several Arrows Later, jullie laatste album?

Minder gericht op cello. Meer het accent op gitaren, drums. Meer focus in het algemeen. Ik houd ervan om strijkers in te brengen - maar ik wil niet dat ze het andere wegdrukken. Orkestratie kan net zo goed gebeuren met steun van gitaar als van een orkest. Dat gezegd hebbende, ik denk dat mijn/onze nummers klinken als mijn/onze nummers op welke manier we ze ook aankleden. Er is veel ruwheid op de nieuwe plaat. Het voelt heel organisch en eerlijk.

Volgens mij hebben jullie nog nooit in Europa gespeeld. Vorig jaar waren jullie dat wel van plan. Is dat zo moeilijk te regelen?

We hebben een klein probleem gehad met de rechten. We zaten bij een label dat ons vreselijk behandelde - ik beledigde hen - en ze lieten ons vallen. Ik vind dat ik voor mezelf moet opkomen - dus ik heb er helemaal geen spijt van. Het is moeilijk, maar het komt voor elkaar. Ja.

Je bent een nieuwe band begonnen, The Dark Leaves. Met dezelfde mensen. Is dat niet een beetje raar?

Het voelt anders dan de muziek waar we nu aan werken, dus het is niet zo heel vreemd. Er is een andere mentaliteit bij the Dark Leaves - een van totale gelijkheid. Ik ben niet langer de absolute baas.

De nummers gaan allemaal over jonge hertjes. Schattig. Dat is inspirerender dan hoofdtelefoons en Heineken, lijkt me zo...

Ja. Veel inspirerender. Vernietigender ook. Die jonge herten kunnen iemands leven echt in de war schoppen.

Laat me je enkele vragen stellen over andere muziek. Heb je een favoriete artiest? Zo ja, wat trok je in het bijzonder aan?

Ik heb altijd naar de Kinks geluisterd. Van hun teksten en melodieën krijg ik nooit genoeg. Waterloo Sunset is zo perfect als een nummer maar kan zijn.

Wat is jouw favoriete album dat tot nu toe dit jaar is verschenen?

Ik luister naar de nieuwe plaat van Dungen. Doet me echt wat. The Maccabees. Ja. Allemaal fantastisch.

1 opmerking:

  1. Keurig dit. Alleen wordt het me niet duidelijk of 'ie met z'n band nou ooit nog eens naar Europa komt. En ik vind het jammer dat de celliste op de achtergrond terecht is gekomen !

    BeantwoordenVerwijderen